W lipcu tego roku zapadł wyrok Trybunału Konstytucyjnego, który zakończył od lat trwający spór, dotyczący opodatkowania uczestnictwa pracowników w imprezach integracyjnych. Nie rozwiązało to niestety wszystkich spraw – problem nadal stanowi rozliczanie w kosztach firmowych wydatków, bezpośrednio związanych z ich organizacją. Wszystko dlatego, że fiskus do tej pory nie określił dokładnie swojego stanowiska w tej kwestii.
Tylko pracownicy
Gdy uczestnikami są tylko pracownicy, stanowisko fiskusa oraz składów orzekających dąży do stwierdzenia, iż jeżeli celem imprezy jest wzajemna integracja pracowników oraz organizacji, to koszty ponosi firma. Pracodawcom zaleca się taką formę działalności, podkreślając, iż jest ona niezbędna do podniesienia efektywności pracy, co bezpośrednio będzie przekładać się na zwiększenie przychodów. Gdy to założenie jest spełnione, wydatki na imprezę zalicza się do kosztu podatkowego. Jeśli jednak spotkanie ma cel tylko sam w sobie, tzn. pracownicy przebywają ze sobą np. tylko i wyłącznie ze względu na przyjemność, płynącą z konsumpcji, to wydatków na organizację takiej imprezy nie można uznać za koszt podatkowy. Aby uniknąć ewentualnych sporów, fiskus wprowadził zasadę, według której, jeśli pracodawcy zależy na wpisaniu wydatków w koszt podatkowy, powinien dostarczyć wiarygodne dowody na to, że impreza ma charakter integracyjny oraz motywacyjny.
Pracownicy z rodziną
Poprzednia sytuacja wydawała się klarowna. Inaczej jest jednak w przypadku, gdy w spotkaniu udział biorą także członkowie rodzin pracowników. Można się tutaj spotkać ze sprzecznością stanowisk. Fiskus twierdzi bowiem, iż wydatki przypisane krewnym pracowników, w części proporcjonalnie przypadającej na te osoby, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, nawet w sposób pośredni. W związku z tym, podatnik tę część wydatków, powinien wyłączyć z kosztów podatkowych. Trochę inaczej wygląda stanowisko organów podatkowych, które nie widzą przeszkód w zaliczaniu tych wydatków do kosztów podatkowych – zwłaszcza, kiedy firma nie ma możliwości precyzyjnego rozgraniczenia świadczenia w postaci uczestnictwa w takiej imprezie pomiędzy pracowników oraz członków ich rodzin.
Goście z zewnątrz
Wydatki, związane z zaproszeniem na imprezę integracyjną gości spoza firmy (którzy nie są członkami rodzin pracowników) również z założenia nie wpisują się w koszty podatkowe. Wśród osób zaproszonych, ale nie należących do kadry pracowniczej wymienić można np. udziałowców oraz członków rady nadzorczej. W tym przypadku sprawa wygląda podobnie, jak w sytuacji rodzin pracowników – przedsiębiorca musi wyliczyć dokładną kwotę, która przypadnie na gości spoza firmy, aby móc określić, ile pieniędzy nie „zmieści się” w kosztach podatkowych.
Możliwość zaliczenia wydatków, związanych także z zaproszeniem na imprezę kontrahentów oraz podmiotów w różnym stopniu współpracujących z firmą, do kosztów podatkowych, również jest kwestionowana przez organy podatkowe. W ich mniemaniu trudno jest ustalić, jaka część kosztów przeznaczona jest na kontrahentów. Istnieją jednak takie interpretacje, według których fiskus może obciążać koszty firmowe wydatkami na rzecz niezależnych podmiotów gospodarczych, współpracujących z firmą, a biorących udział w imprezie.
